MY THREE CINEMATIC REGRETS

This is from a conversation with a Facebook friend:

--ถ้าเต้อยู่ไปสักพัก และเริ่มคุ้นชินว่าแต่ละทางเลือกมีข้อดีข้อเสียอะไรบ้าง และลำดับความชอบของตัวเองเป็นอย่างไรกันแน่ เต้ก็จะตัดสินใจเลือกได้ง่ายขึ้นจ้ะ ส่วนของตัวพี่เองนั้น จัดลำดับทางเลือกของตัวเองไว้คร่าวๆในตอนนี้ดังต่อไปนี้

1.ละครเวทีโรงเล็ก เพราะมันมีสิทธิ์หาโอกาสดูในอนาคตได้ยากที่สุด

2.video installation เพราะมันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถดูได้ทาง DVD แต่เวลาในการจัดแสดงมักจะนานกว่าละครเวที ก็เลยจัดให้มันอยู่อันดับสอง

3.หนังและละครโทรทัศน์ฝรั่งเศสที่มันฉายทางช่อง TV5 MONDE ASIE เพราะหนังและละครเหล่านี้มักหาดูแบบมีซับไตเติลภาษาอังกฤษทาง DVD ไม่ได้

4.หนังนอกกระแส

5.หนังฉายโรงปกติที่มีแนวโน้มฉายแค่สัปดาห์เดียว

6.หนังฮอลลีวู้ด

7.สรุปว่าพี่ก็เลยไม่เหลือเวลาเอาไว้อ่านหนังสืออีกต่อไป เพราะหมดเวลาไปกับ 6 ข้อข้างต้นจนหมด

ถ้าหากเราเลือกผิด เราก็อาจจะเสียใจไปอีกนานก็ได้นะ เหตุการณ์ที่พี่เสียใจมาตลอด 15-16 ปีที่ผ่านมา ก็คือการตัดสินใจไม่ไปดูหนังเหล่านี้ตอนที่มันมาฉายในกรุงเทพ

1.THE MAN WHO LIES (1968, Alain Robbe-Grillet) เคยมาฉายที่ Alliance ตอนต้นปี 1997

2.TRANSATLANTIS (1995, Christian Wagner) เคยมาฉายที่ศาลาเฉลิมกรุงตอนปี 1996 แต่ตอนนั้นตัดสินใจไปดู ERASER (1996, Charles Russell) กับผู้ชายที่ตัวเองชอบแทน แต่ในที่สุดผู้ชายคนนั้นก็ไม่เอาเราแต่อย่างใด ฮ่าๆๆ

3. PERSISTENCE (1997, Daniel Eisenberg) หนังมาฉายในเทศกาลหนังทดลองตอนปลายปี 1999 แต่จำได้ว่าวันนั้นตัดสินใจไปดู SPRING SYMPHONY (1983, Peter Schamoni, B+) ที่เกอเธ่